书愤

shū fèn
书愤

wén cǎi fēng liú shàng zuò qīng, yǎn zhōng shù zǐ suì chéng míng!
文采风流上座倾，眼中竖子遂成名！
mǒu shān mǒu bù liú qí jī, yī cǎo yī huā shì ài gēn.
某山某不留奇迹，一草一花是爱根。
xiū yǐ zhù shū qí chì niǎo, qiǎo rán huī jì shàn bì qīng yíng.
休矣著书俟赤鸟，悄然挥记扇避青蝇。
zhòng shēng hé yòng gàn xiāo kū, yǐn yǐn cháo tíng yǒu xiào shēng.
众生何用干霄哭，隐隐朝廷有笑声。