文德初闻车驾东游

wén dé chū wén chē jià dōng yóu
文德初闻车驾东游

lóng pèi cóng cóng xià jiàn mén, hái jiāng ruì qì rù zhōng yuán.
龙旆丛丛下剑门，还将瑞气入中原。
áo tóu yī dàng shān suī méi,
鳌头一荡山虽没，
wū zú zhòng ān rì bù hūn.
乌足重安日不昏。
jìn kè yǐ zhī zhōu lǐ zài, qín rén réng xǐ hàn guān cún.
晋客已知周礼在，秦人仍喜汉官存。
zì lián xián zuò yú jī shí, wàn jí yún tái luò mèng hún.
自怜闲坐渔矶石，万级云台落梦魂。