一箧磨穴砚

yī qiè mó xué yàn
一箧磨穴砚

gǔ rén yǒu xué shū yú rén zhě, zì yǐ wéi yì chéng, cí ér qù.
古人有学书于人者，自以为艺成，辞而去。
shī yuē:" wú yǒu yī qiè wù, bù yù fù tā rén, yuàn tuō zhì yú mǒu shān xià.
师曰：“吾有一箧物，不欲付他人，愿托置于某山下。
" qí rén shòu zhī, yīn qí fēng tí bù shèn mì, nǎi qǐ ér shì zhī, jiē mó xué zhī yàn yě, shù shí méi, fāng zhī shī sù yòng zhě.
”其人受之，因其封题不甚密，乃启而视之，皆磨穴之砚也，数十枚，方知师夙用者。
dùn jué xiū kuì, jí fǎn ér xué, zhì jīng qí yì.
顿觉羞愧，及反而学，至精其艺。